Iedereen die kinderen heeft weet: loslaten is moeilijk. Voor de ene ouder is het makkelijker dan voor de andere, maar ik weet uit eigen ervaring dat je het kunt leren. Sinds ik moeder ben zie ik altijd beren op de weg. Waar manlief in de verte iets op de weg ziet...
Het verschil tussen belangrijk en lastig helpt de pubermoeder bij opvoedkwesties.
Negatief kan in deze tijd positief zijn, en positief juist negatief. Verwarring op en top!
Daar lig ik weer, op de pijnbank bij mijn fysiotherapeut. De spanning in mijn nek en rug neemt de laatste tijd alleen maar toe, zelfs slapen doet pijn. Met mijn hoofd door het speciale gat kijk ik door het onderstel van de tafel naar de vloer. Nou ja kijken… het is...
Als pubermoeder fungeer ik voornamelijk als pinautomaat, taxichauffeur, kamermeisje en als object waar je als puber tegenaan kunt klagen. Inmiddels ben ik aardig gewend aan mijn rol, maar ik kijk met weemoed terug naar de tijd dat ze met een kapotte knie op me af...
Manlief hoeft maar één keer ergens te komen, de keer erop weet hij het feilloos terug te vinden. Ook in een onbekende stad vindt hij snel zijn weg. Na tien jaar weer naar mijn tante in Duitsland? Hij rijdt er zo naartoe. Ik kom tot aan Darmstadt maar na de afslag...
Het gebrek aan sociale contacten begint bij veel mensen zijn tol te eisen. Ik zie en hoor het om mij heen. Mijn meiden ervaren ook eenzaamheid, een praatje met mama is toch beduidend minder aangenaam dan gezellig socializen met vrienden en klasgenoten op school....
Mijn vader reisde altijd met het openbaar vervoer naar zijn werk. Heel soms kwam hij, begin jaren tachtig, met de bedrijfsauto naar huis. Machtig interessant, want dan had hij baby bij zich. Baby was een computer die nét in de koffer van de donkerblauwe...
Deze coronacrisis is heftig voor onze pubers. Hun hele wereld zou om sociale contacten met leeftijdsgenoten moeten draaien, om samen te ontdekken wie ze zijn en wat ze willen. Maar wat geeft corona ze? In plaats van chillen met vrienden en klasgenoten, moeten ze...
De meeste honden zijn dól op water. Kom je langs een beekje, húp, beest in de beek. Heerlijk ravotten in het water. Daarna het liefst rollen door het zand en dan heerlijk uitschudden. Voor de meeste honden en hun baasjes is het feest dan ten einde, voor een...
Van cijfers en gereedschap raak ik lichtelijk in paniek. Voor handvaardigheid en techniek kreeg ik meestal een zesje voor de moeite. De bètavakken waren zeg maar ook niet echt mijn ding. Geef mij maar teksten, letters, papier en pen. Mijn zusje kan beter klussen...
Mijn ouders tuinierden graag. Rond ons huis lag een ruime tuin waar diverse bloemen en planten welig tierden. Regelmatig ging de tuin op de schop. We hebben een vijver in de voortuin gehad en later een in de achtertuin. Overal in de tuin stonden bloemen en planten,...
Een Australian Labradoodle is een fantastische hond, maar de vachtverzorging had ik een “tikkeltje” onderschat. Mijn moeder zat vroeger met kam en borstel op de grond, onze Engelse Springerspaniel tussen haar benen. Beestje lag er ontspannen bij, vond het heerlijk...
Jarenlang was anderhalve meter niet meer of minder dan mijn lengte. Officieel volgens paspoort ben ik 1 meter 53, maar de laatste keer illegaal meten bij de kinderarts (dochterlief moest daar zijn en in het weeg- en meetkamertje ben ik toen stiekem onder de meetlat...
Heb jij je uitgekleed voor de webcam terwijl er iemand toekeek?' vraagt manlief, met een amusante blik op zijn gezicht. Mijn gedachten gaan terug naar gisteren. Mijn fysiotherapeut belde over de geplande afspraak voor vandaag. Vanwege de huidige Corona-maatregelen...
Tsja, daar zitten we dan. Thuis. De Coronacrisis hakt er goed in bij iedereen. Dan zie je weer goed dat pubers nog steeds in de “ik-fase” zitten, niks is echt belangrijk behalve zij zelf. Ze willen heus wel rekening houden met anderen maar ze moeten er zelf niet te...
Niet hamsteren! Dat wist de gebarentolk eergisteren treffend te verwoorden. Zo treffend, dat ze het hele internet over ging met haar gebarentaal. Er is genoeg voorraad voor iedereen, verzekert ook de minister ons. Als we gewoon boodschappen doen is er geen enkel...
Ik ben Kaat, 49 lentes jong, getrouwd, mama van twee dochters (23 en 19) en trotse eigenaar van een maffe hond. In dit blog schrijf ik over de leuke en minder leuke dingen die ik meemaak. Ik neem het leven met een flinke dosis humor, dat helpt vaak relativeren. Als het me lukt een glimlach op je gezicht te toveren bij het lezen van een van mijn blogs dan heb ik mijn doel bereikt. Tante Els doopte me Kaatje Mossel, vandaar mijn blognaam: Kaat schrijft!