Bijna vakantie! Vorig jaar waren we nog met het gezin op vakantie, dit jaar gaan de dames met hun vriendjes en bivakkeren wij met z’n tweetjes in ons vakantiehuisje. Eén dame gaat in het begin een paar dagen mee, de ander komt met vriendlief halverwege even onze kant op. De rest van de tijd zijn we samen, met de hond, die gaat gezellig met ons mee.
Bij Marjolein bemoei ik me veel minder met de voorbereidingen van haar vakantie dan bij Annemiek. Niet dat ik met een volledige inpaklijst aan kom zetten, dat zoeken ze zelf maar uit. Ik geef vooral advies over praktische zaken zoals identiteitsdocumenten, medicijnpaspoorten en verzekeringen. Marjolein gaat met de trein naar Londen, Annemiek met de auto naar het Gardameer. Ik denk dat daar het verschil in zit. De trein rijdt vanzelf, (nou ja technisch gezien bestuurt de machinist de trein) als je in de goede trein stapt kom je op de juiste bestemming. Met de auto is dat toch anders.
Het liefst zou ik voor Annemiek de route op een kaart (jawel, op zo’n ouderwets papieren geval uit de vorige eeuw) uitstippelen, of op z’n minst de weg- en afslagnummers op een A4’tje onder elkaar zetten. Ook heb ik het liefst dat ze een hotelletje boeken zodat ze het in twee dagen rijden. Ik heb haar en haar vriend de meest recente ‘Kampioen’ in hun handen geduwd, opengeslagen op de bladzijdes waar tips staan over routes, vignetten, tolwegen en tanken. Ze keken voor de vorm het tijdschrift even in, maar zodra ik m’n hielen lichtte mikten ze het meteen op tafel.
Gelukkig zag ik op tijd in dat ik doordraafde. Annemiek kan niet eens kaartlezen en haar rijbewijs heeft ze ook nog niet, haar vriend rijdt en regelt alles qua auto. Als ik vraag of hij al weet welke route ze nemen antwoordt hij steevast: “Ik zie wel hoe dat ding me stuurt!” doelend op de navigatie-app op zijn telefoon. Buiten het feit dat die app inspeelt op de actuele verkeerssituatie heeft hij nog een groot voordeel: ‘de stem’ vertelt waar je heen moet rijden. Als je toch verkeerd rijdt is het de schuld van ‘de stem’, of van degene die rijdt en niet goed volgt. Niet van degene die (al dan niet valselijk) beschuldigd wordt van waardeloos kaartlezen. Mocht de telefoon uitvallen vinden ze wel een oplossing; wie dan leeft, wie dan zorgt.
Bang dat de dames in zeven sloten tegelijk lopen ben ik niet, bovendien zijn we maar één telefoontje verderop. Als er echt wat is weten ze ons te vinden. Laat het avontuur maar komen! Ik ben benieuwd naar de foto’s en de verhalen. De vriend van Marjolein appt af en toe een foto dus soms krijgen we ‘live’ wat mee. Marjolein is het type ‘geen nieuws is goed nieuws’. Annemiek is meer van de berichtjes, maar zeker niet dagelijks. We horen de verhalen wel als ze thuis komen.
Nog even flink aanpoten tot de drie heerlijke weken van ‘niks moet en alles mag’ aanbreken. Aan de ene kant kan ik niet wachten tot het zover is, aan de andere kant vind ik het jammer voor mijn directe collega want haar drie weken zitten er dan alweer op. We wisselen elkaar naadloos af dit jaar én we gaan allebei best vroeg, als de drukste periode van het jaar aanbreekt zijn we er allebei weer. De zomermaanden zijn altijd erg druk, maar ook heel gezellig. Ach ja, dat duurt nog even. Eerst genieten van de vakantievoorpret en van de vakantie.
Zonnebrand in de aanslag, zonnebril op, laat de boel de boel, geniet van de mooie dingen en laat los wat niet vastgehouden hoeft te worden. Maak er een mooie zomer van!
Liefs, Kaat