De meeste pubermama’s kennen het waarschijnlijk wel: het knusse, hippe babykamertje is nu veranderd in een donker, milieustraat-achtig puberhol. Als je in een vlaag van verstandsverbijstering de deur opent krijg je een waas van puberzweet in je gezicht. Je moet op de tast het knopje van de lamp zoeken want gordijnen en rolluiken blijken dicht te horen. De vloer in het puberdomein is niet per se herkenbaar aanwezig, er staat een kledingkast die verdacht veel op een bureaustoel lijkt en frisse lucht is in geen velden of wegen te bekennen.
Vroeger vond ik het belangrijk dat de kamers van mijn dochters opgeruimd en fris waren. Dat vieze kon echt niet, wat zouden de buren (en oma) hiervan denken? “Opruimen, nu, omdat ik het zeg!” Dit laatste is voor pubers waarschijnlijk het allerergste wat hun moeder kan zeggen. Ze willen een reden horen, daar kunnen ze het hartstikke mee oneens zijn, maar “omdat ik het zeg” is echt geen reden, duh! Eigenlijk hebben ze daar wel een punt. Want waarom moet die kamer opgeruimd zijn? De puber weet alles te vinden. Ook de wasmand op de gang. Als die leeg is, heeft de puber geen was. Als die wasmand ineens heel vol is heeft de puber waarschijnlijk een poging gedaan tot opruimen. Meestal heb ik dan spontaan drie dagen tot een week geen tijd om te wassen. Mama’s hebben het soms echt heel druk!
Is die opgeruimde kamer echt belangrijk? In gedachten haal ik er de lastig-belangrijk beslisboom bij. De puber is niet in gevaar, ook anderen niet en op dit moment geeft deze situatie ook geen reden tot grote zorgen in de nabije toekomst. Is dit met alles wat er speelt van dusdanig belang dat het niet uitmaakt dat de sfeer in huis tot ver beneden het vriespunt daalt? Eigenlijk niet. Dat ik me er verschrikkelijk aan erger en me kapot schaam is lastig voor mij, maar absoluut niet belangrijk.
De puberkamer is dus niet belangrijk, maar lastig. Loslaten en billen samenknijpen. Met zo’n puberhol is dit wel een hele goede oefening voor mijn bilspieren. Tip voor alle moeders: neem je bekkenbodenspieren ook mee in deze situaties! Mochten er ineens ongenode gasten (in de vorm van schimmel en ongedierte, niet in de vorm van vrienden) ten tonele verschijnen gaat het punt “puberdomein” meteen van lastig naar belangrijk. Dan komt de volksgezondheid in gevaar en is er actie nodig. Zo ver is het bij ons nog nooit gekomen. Ik heb de dames allebei een keer een oude broodtrommel laten openen die achteloos in een rugzak waarvan het bestaan al lang vergeten was, had liggen wachten tot hij herontdekt en uitgepakt zou worden. Met die ervaring (en ongetwijfeld de bijbehorende geur) in het achterhoofd inspecteren de pubers hun puberholen af en toe op etensresten en andere onprettig riekende zaken. En ik? Ik trek als ik boven ben snel hun kamerdeuren dicht en geniet van de discussie die er, dankzij mijn lastig-belangrijk beslisboom, niet is. Heerlijk!
Kaat
Deze blog is ook in iets andere vorm gepubliceerd op de Facebookpagina Moeders van Tieners en Pubers
Meer lezen? Abonneer je op mijn pagina, dan krijg je bericht als er een nieuwe blog online staat.
Heerlijk die humor, doet je relativeren en ‘smilen’
🙂
Haha zo herkenbaar weer, geweldig beschreven!
Onze puber had ook een eigen wasmand, geen was in de mand geen schone kleding.
Ze had 50 m2 zolder tot haar beschikking en daar kun je heel wat troep kwijt. Omdat er ook een voorraad/camping kast van ons stond moest ik me soms wel een weg banen door het oerwoud. Ik legde alles wat me voor de voeten lag op het bed. Nooit klachten over gehad !
50 m2… daar doen mijn meiden een moord voor! Wat lekker voor je dochter. Mijn oudste heeft ruim 10m2 en de jongste een krappe 7,5 m2 waar ze het mee moeten doen. Geen ruimte voor een andere chillplek helaas. Gelukkig wordt het mooi weer dan adopteren ze het achterterras buiten.
Oh jeetje! Ik moet nog door de hele puber fase bedankt voor de tips!
Geen dank! Die puberteit komt vanzelf 😉