Lekker eten op vakantie

Zoals jullie weten let ik op mijn eetpatroon. Verstandige keuzes maken, minder snoepen maar wel lekker blijven eten, ‘normaal’ eten en regelmatig wat lekkers als tussendoortje. Op zich gaat het prima, maar in sommige periodes van het jaar vind ik het lastiger.

Begin mei vloog ik met mam naar Spanje. Een weekje samen naar de zon in een hotel met alles erop en eraan. We hadden halfpension, dus inclusief uitgebreid ontbijtbuffet en dinerbuffet. Danny had me geadviseerd die week gewoon lekker vakantie te vieren en daarna weer verder te gaan waar ik gebleven was. Niet meteen op de weegschaal gaan staan bij terugkomst, maar eerst een week herpakken en dan wegen.

Omdat we midden in de nacht op Schiphol moesten zijn voor onze heenvlucht was mijn eetpatroon meteen om zeep. Ik bleek prima te functioneren op een grote Snickers als ontbijt. De tweede grote Snickers uit mijn tas fungeerde als lunch. Als je zondigt moet je het wel lekker doen toch? Ik had mezelf voorgenomen om die week te kiezen waar ik echt zin in had en niet te letten op gezond of ongezond.

Het ontbijtbuffet was fantastisch. Ik ben gek op een uitgebreid ontbijt met alles erop en eraan, zeker als anderen het klaarmaken 😊. Er was keus uit verschillende soorten broodjes, stokbrood, gewoon brood en zoete broodjes. Heerlijk zoet en hartig beleg, verschillende soorten eieren en warme gerechten passend bij een Engels ontbijt. Qua drinken waren er verschillende soorten melk, sapjes en koffievarianten beschikbaar. Als basis nam ik iedere ochtend een flinke portie roerei. Eiwitten vullen goed en ik merkte dat ik minder at dan voorheen. Natuurlijk ontbeet ik meer dan thuis, daarentegen was de lunch meestal maar een klein hapje op een terras.

Op een avond wilde ik stokbrood met wat smeersels vooraf. Bij het snijden van het stokbrood sneed ik flink in mijn duim. Op dat moment liep er net een dame van het hotel langs, zij sommeerde mij op niet mis te verstane wijze dat ik stokstijf moest blijven staan tot ze terug was. Ik versta geen woord Spaans, maar het was onmogelijk om niet te begrijpen wat ze zei. Ik deed mijn duim in mijn mond om het bloed eraf te halen zodat ik kon zien hoe groot de wond was die het vele bloed veroorzaakte. Dat bleek behoorlijk mee te vallen: ik bloed altijd als een rund dus het zag er veel erger uit dan het was. De dame plakte twee enorme pleisters kruislings over mijn duim heen waardoor ik ‘m nauwelijks meer kon bewegen. Mijn moeder schrok zich een hoedje toen ik terug bij het tafeltje kwam, maar ze moest erg lachen toen ik  vertelde wat er gebeurd was.
Tijdens het dinerbuffet besefte ik dat ik andere keuzes maak dan vroeger. Vaak koos ik voor kip of vis, warme groente en salade en een kleine hoeveelheid aardappelen of frietjes. Wél nam ik iedere dag een toetje. Ik ben niet echt een toetjesfan, dus wat yoghurt met fruit of een klein zoet toetje was voor mij genoeg.

Bij thuiskomst sloeg ik het advies van Danny in de wind, de volgende ochtend stond ik op de weegschaal. Resultaat: ruim een kilo zwaarder dan voor vertrek. Toch schoot ik niet in de paniekstand, ik greep ook niet acuut naar de koektrommel ‘omdat het toch geen bal meer uitmaakt’. Ik pakte de draad zonder moeite op met als resultaat dat ik een week later, vlak voor mijn belafspraak met Danny, weer op het gewicht van voor de vakantie zat. Het kan dus echt: af en toe uit de band springen en toch een goed eetpatroon aanhouden! Als ik het kan, kan iedereen het. Ga ervoor en geniet!