Niet zo lang geleden liepen de studenten nog met korte mouwen en blote benen door de stad, nu lopen ze vooral met lange broeken en paraplu’s langs de ramen van ons kantoor. De temperatuurverschillen in deze tijd van het jaar maken kledingkeuze vaak lastig. Een trui is vaak ineens te warm, maar een shirt is met momenten weer te fris. Laagjes is het slimst, dan kun je naar behoefte variëren.
Tijdens een enorme hoosbui, een week of wat geleden, is er water bij ons op het werk het pand binnengekomen. De kantoren van ons callcentre, de technische ruimte én het kantoor van mijn lieve collega en mijzelf zijn ondergelopen. De vloerbedekking werd snel verwijderd zodat de vloeren konden drogen. Voor callcentre hebben ze tijdelijk een ander kantoor gevonden, mijn collega en ik maken gebruik van de bureaus van andere teamleden die vakantie hebben of thuis werken. Mijn speciale muis en toetsenbord heb ik samen met m’n koffiemok, notitieblok en pen in een bakje zitten. Dat bakje is alles wat ik nu heb; het is net kamperen. Eerst werd optimistisch gedacht dat we binnen een week of drie wel weer in ons eigen kantoor zouden zitten maar inmiddels kamperen we alweer zes weken. Ik hoop dat we voor kerst terug kunnen, want 15 januari is de aanmelddeadline van de fixusprogramma’s dus die maand is het topdrukte waarbij het hele team op kantoor is en niemand verlof heeft.
Na de wateroverlast bleek dat ook verwarmingsketels niet kunnen zwemmen. Ons hele pand zit voorlopig zonder verwarming want ook hier duurt de reparatie langer dan gehoopt. Als het echt te koud is zullen we vanuit thuis moeten werken, maar er zijn werkzaamheden die we eigenlijk alleen op kantoor kunnen doen (we zijn niet voor niks een studenten service centrum). Afgelopen donderdag liep ik naar kantoor, het was een graad of 16 buiten. Mijn eerste gedachte toen ik binnenkwam was “Jee, wat is het koud hier!” Ik was erg blij met mijn warme Maastricht University hoody, die hield me redelijk warm die dag. Eenmaal thuis wist ik niet hoe snel ik ‘m uit moest doen want daar bleek hij echt veel te warm. Had ik toch laagjes aan moeten trekken!
Ook jassen zijn in de herfst altijd te warm of te koud. M’n winterjas is nog lang niet nodig, m’n spijkerjack of alleen een vestje is te koud. Daar hebben ze de tussenjas voor uitgevonden. Ik heb een lichtblauwe, waterdichte tussenjas die ook als regenjas fungeert. Met keiveel zakken, ideaal! Altijd hondenkoekjes, poepzakjes, zakdoekjes en een extra tasje op zak. Als ik goed zoek vind ik vast nog een verdwaalde pleister, een haarelastiekje of een snoepje. Dan nog heb ik zakken vrij om sleutels en telefoon mee te nemen. Deze jas is toch vaak net aan de koude of de warme kant, maar de beste keuze voor de tijd van het jaar. Zeker als ik tijdens een wandeling een regenbui over me heen krijg.
Zoals jullie weten gaan manlief en ik in november op cruisevakantie over de Noordzee. Ook dan hebben we dit herfstweer, ik zie mijn geest al kruipen. Manlief vindt één koffer per persoon voor een week meer dan voldoende, ik heb echt geen idee hoe ik alles mee moet krijgen. Niet dat ik zo ijdel ben, maar warme kleding voor in de steden, comfortabele niet te warme maar ook niet te koude kleding (laagjes!) voor overdag op het schip en dan nog formele(re) kleding voor de avonden. Plus sportkleding en zwemkleding. Uiteraard met dito schoeisel. In één koffer per persoon. De enige oplossing die ik zie ligt in de koffer van manlief. Hij zegt dat hij toch niet zoveel meeneemt, dus alle spullen voor samen (toiletartikelen, tijdschriften etc.) moeten in zijn koffer. Hopelijk heeft hij ook nog plek over voor damesschoenen. En uiteraard onder de 23 kg per koffer blijven want dat moet van de cruisemaatschappij. Ik voel een uitdaging aankomen… Alle tips zijn welkom!
Liefs, Kaat