10 maart is de internationale dag van de nier. Deze dag bestaat vanaf 2006 en wordt, volgens de website ieder jaar groter. Het doel van de dag is “het bewustzijn van het belang van onze nieren voor onze algemene gezondheid vergroten en de impact van nieraandoeningen en de bijbehorende gezondheidsproblemen wereldwijd verminderen.”
Ik sta zelf niet dagelijks stil bij de werking van mijn nieren, net zoals ik niet dagelijks stil sta bij de werking van andere organen en lichaamsdelen. Toch is het goed om hier soms wél even bij stil te staan. Tijdens de zwangerschap van Marjolein had ik het hellpsyndroom, daar heb ik hoge bloeddruk aan overgehouden. Met medicatie is die goed te behandelen. Ieder jaar laat de huisarts bloedonderzoek uitvoeren waarbij ook mijn nierfunctie nagekeken wordt. Gelukkig is die ieder jaar nog goed.
Dat het ineens anders kan zijn weet ik doordat mijn nicht van het ene op het andere moment nierpatiënt werd. Dankzij een donornier hoeft ze nu niet meer te dialyseren en krijgt ze haar leven langzaam terug. Dit zet zo’n internationale dag van de nier voor mij in een ander perspectief. Het is niet zomaar een “dag van…” maar eentje waar ik echt wat bij voel. Dat het 10 maart ook “International Day of Awesomeness” is vind ik niet echt interessant, ik heb ook niet de behoefte om een dag over de top stoer te doen. 😂
Mijn keuzes aangeven in het donorregister vond ik ook niet stoer. Vanaf mijn 18e had ik al een donorkaartje in mijn portemonnee zitten en manlief en meiden weten dat ik, als er ooit wat met me gebeurt, het liefst alles wat nog bruikbaar is weggeef aan mensen die er nog wat mee kunnen. Als ik het nodig heb hoop ik ook dat er iemand zo vriendelijk is om mij te helpen. Ik mag helaas geen bloeddonor zijn en ook plasma willen ze van mij niet hebben. De enige donormogelijkheid die er voor mij overblijft is het doneren van mijn organen na mijn overlijden, want ik ben te laf om te doneren bij leven. 🙈
Ik heb hier ook met mijn pubers over gesproken. Wat ik bijzonder vond ik dat ze, onafhankelijk van elkaar, aangaven dat ze alles prima vonden maar dat mijn ogen moeten blijven zitten. Iets met uiterlijk in de kist ofzo, want over de rest kun je kleding doen. Nu hoop ik toch echt dat ze mijn ogen dicht doen als ik dood ben, het lijkt me vreselijk als je een kist inkijkt en dat de overledene je dan met open ogen aanstaart. 😱 Klinkt als een scenario voor een horrorfilm!
Mag ik je vragen vandaag eens heel even stil te staan bij je nieren en andere organen en hoe vanzelfsprekend het is dat die “gewoon” werken? Denk eens na over donor zijn. Wat je vindt maakt niet uit, erover nadenken en het er met je pubers over hebben is al heel mooi. Mocht je hier geen zin in hebben of liever een hele andere discussie met je pubers voeren, kan dat natuurlijk ook. 14 maart is Internationale Pi-Dag (weet je nog van wiskunde, 3,14 nogwat). Ook een heel leuk gespreksonderwerp met je pubers. Zeker als jij meer cijfers achter de komma kent dat je puber (kijk voor een simpele uitleg even op wikikids). 😉
Lieve lezers, blijf gezond en maak er een mooie dag van!
Liefs,
Kaat
Meer informatie vind je op de websites van o.a. de Nierstichting, het Donorregister en Sanquin.
Het ontroert mij…mooi!
Hwy Kaat, elke keer als ik ga hardlopen ben ik zo ontzettend dankbaar. Dankbaar dat mijn lijf mij dit laat doen en dat alles meewerkt. En dankbaar voor het gevoel van vrijheid dat ik krijg, simpelweg omdat de wind met mijn haren speelt en ik de warme zonnestralen op mijn gezicht voel. Omdat ik iedereen dit gevoel gun, ben ik ook donor. En ik hoop oprecht ooit iemand hiermee te kunnen helpen.
Hi! Super leuk geschreven! Ben m’n niertjes dankbaar! Ook ik ben een donor