De meeste honden zijn dól op water. Kom je langs een beekje, húp, beest in de beek. Heerlijk ravotten in het water. Daarna het liefst rollen door het zand en dan heerlijk uitschudden. Voor de meeste honden en hun baasjes is het feest dan ten einde, voor een Labradoodle en zijn baasje ligt dat net even anders. Van uitschudden wordt hij niet echt droog, dus na zo’n waterfestijn mag de baas aan de gang met de waterblazer om de hond weer schoon en droog te krijgen. Zo’n waterblazer doet wat de naam zegt, je blaast het water (en andere vuiligheid) uit de vacht. Dat kost tijd. Veel tijd. Geen lullig kwartiertje, maar eerder een uur. Als de hond echt doornat is dan hè, anders ben je minder lang bezig.
Onze Doodle heeft echt een rothekel aan water. Een tuinslang? Alleen als die één kant op sproeit waardoor ze er uit kan drinken. Wat? Ronddraaiende sproeier? Je denkt toch niet dat ze daar in de buurt komt? Rennen door een beekje? Liever niet, alleen als haar hondenvriendinnetje het ook doet dan gaat ze hooguit tot halverwege de poten nat. Zwemmen? Mooi niet! Aan zee rent ze blaffend op de golven af maar verder dan natte poten komt ze niet.
Gisteren regende het pijpenstelen. Doodle en ik hebben samen uit het raam gekeken hoe het water als een rivier over de straat naar beneden stroomde. Toen de rivier uitgestroomd was en er een kabbelend beekje overbleef op straat, kwam manlief met de meiden thuis. Normaal probeert Doodle uit de voordeur te komen om zo snel mogelijk bij ze te zijn, nu wachtte ze geduldig tot haar mensen binnen waren. Later op de avond, toen het opnieuw met bakken uit de lucht kwam, was het tijd voor een plasje. Ik naar buiten, onder het afdak, Doodle ook naar buiten, ook onder het afdak. Het afdak bleek niet afdoende, ze koos er al snel voor om dat spetterende watergeraas van onder de tuintafel te bekijken. Dubbel zo veilig! Na een minuut of twee, waarin ik met paraplu klaar stond om madam overdekt naar een plekje op het gras te begeleiden, keek ze me aan van onder de tuintafel, draaide om en stoof naar binnen. Ze was met geen poot meer naar buiten te krijgen. “Wat een hondenweer, laat die plas maar”, leek ze te denken.
Vanmorgen bleek dat Doodle een uitstekende blaas heeft want alles was nog droog. Het zette me wel aan het denken. Dat leuke hondenbadje, dat ik laatst in een vlaag van verstandverbijstering kocht, zal ik waarschijnlijk niet nodig hebben. Wat is mijn inlog voor Marktplaats ook alweer?
Kaat