“Wat is dát?” vroeg een vriendin van mijn dochter verbaasd terwijl ik een ei in mijn eiersnijder legde om er plakjes van te snijden. Met grote ogen keek ze me aan. “Dat heb ik nog nooit gezien!” Toen ik liet zien dat je er niet alleen plakjes mee kon snijden, maar ook partjes, was ze helemaal verrast. Ik was vooral verbaasd over het feit dat ze niet wist wat een eiersnijder was. Ze bleek niet de enige, meer vriendinnen van onze dochters bleken het vernuftige apparaatje niet te kennen.

Voor iedereen die zich ook afvraagt waar ik het over heb: een eiersnijder is keukengereedschap waarmee je een ei in plakjes kan snijden. Het bestaat uit een houder voor het ei en een beweegbaar deel met daarin dunne metaaldraden. Door de eiersnijder te sluiten, snij je het ei in plakjes. Er zijn ook exemplaren die zowel plakjes als partjes kunnen snijden. Volgens Wikipedia werd de eiersnijder aan het begin van de 20e eeuw uitgevonden door de Duitser Willy Abel (1875-1951). De eerste eiersnijders werden geproduceerd in Berlin-Lichtenberg, Duitsland.

Toen manlief en ik gingen samenwonen hebben we eerst een of andere goedkope eiersnijder gehad, dat ding begaf het vrij snel. Daarna heb ik een Leifheit gekocht: Duitse degelijkheid is altijd goed. We zijn inmiddels 25 jaar verder en hij functioneert nog prima. Ik gebruik ‘m niet alleen voor gekookte eieren, ook champignons kun je er prima mee in plakjes snijden en zelfs gekookte krieltjes snijdt hij in een handomdraai. Ideaal voor zelfgemaakte aardappelsalade.

Onze meiden weten niet beter: een ei snij je met een eiersnijder. Ze kunnen geen nette plakjes met de hand snijden, ik trouwens ook niet. Kaat en een mes is sowieso een spannende combinatie: mijn vingers zijn hun leven niet zeker als ik een mes in mijn handen heb. Of een rasp, daarmee haal ik ook zonder problemen vingers open. Nu ik dit opschrijf bedenk ik me dat de pleisters bijna op zijn. Morgen meteen nieuwe kopen want ik wil bruschetta maken en manlief snijdt de tomaat niet klein genoeg naar mijn zin, dus ik moet zelf snijden.

Nu Marjolein binnenkort samen gaat wonen kan één item natuurlijk niet ontbreken: een eiersnijder. Tussen de keukenspullen vond ik een gammel exemplaar dat ik het liefst meteen in de prullenbak wilde gooien. Maar van andermans spullen blijf je af en dat ding was van mijn schoonzoon, dus ik heb ‘m braaf laten liggen. Een week later bleek hij kapot. Om te voorkomen dat Marjolein scheve plakjes ei snijdt, heb ik haar een degelijk exemplaar cadeau gedaan. Daar kan ze minimaal 25 jaar mee vooruit. Als Annemiek uit huis gaat krijgt ze er ook een, dat is zeker. Hebben jullie thuis een eiersnijder? Ik ben benieuwd!

groetjes, Kaat

Door Kaat

3 gedachten over “De eiersnijder, een vernuftig apparaat”
  1. Geweldig stuk weer Kirsten!! Ik heb denk ik wel een eiersnijder, ik gebruik m niet.. Ik snijd nooit plakjes ei

  2. Je hebt geen aandelen in Leifheit? Hahaha, zeker weten degelijk! Wij hebben ook de simpele versie maar soms te lui om te gebruiken en ja, dus scheve plakken moeten we dan accepteren

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *