Het is vandaag, 19 april, de landelijke dag tegen pesten. Als je aan pesten denkt, denk je vaak aan kinderen en jongeren. Maar pesten en mensen buiten sluiten is niet alleen iets van kinderen en jongeren, volwassenen kunnen er ook wat van! Het gebeurt op scholen en online, maar ook op de werkvloer wordt gepest.
In het programma Mindf*ck zag ik een experiment waarbij twee groepen mensen aan de hand van een filmpje de zangkunsten van iemand mochten beoordelen. De zangeres in kwestie zong echt héél slecht. Groep A had vooraf te horen gekregen dat zij hun opmerkingen en cijfers achteraf persoonlijk aan de zangeres moesten toelichten. Groep B kreeg te horen dat hun cijfers en opmerkingen volledig anoniem verwerkt zouden worden. Het verschil was opvallend. Allebei de groepen waren negatief over de zangkunsten van de zangeres, maar het cijfer van groep B groep lag ruim 2 punten lager dan dat van groep A en ook de opmerkingen van groep B waren veel onaardiger geformuleerd. Volgens Victor Mids zie je dit ook op Social Media: als mensen anoniem reageren zijn ze veel onaardiger dan dat ze oog in oog met iemand staan.
Het is lekker makkelijk: je kunt iemand online ongegeneerd de grond in boren zonder dat het consequenties heeft. Voor jezelf dan, want diegene die de grond in geboord wordt heeft er vaak wel last van. “Schelden doet geen pijn!” zei mijn moeder wel eens, maar ik weet dat het heel veel pijn kan doen. Of dit nu online of fysiek gebeurt.
Ik zie altijd het goede in mensen. Dat is een mooie eigenschap die me al veel gebracht heeft, maar die me soms ook keihard mijn neus doet stoten. Je komt nu eenmaal mensen in je leven tegen die anders blijken te zijn dan je dacht. Vrienden die geen vrienden blijken; collega’s die achter je rug om minder collegiaal zijn dan recht in je gezicht. Helaas horen dit soort nare ervaringen bij het leven. Niet alle persoonlijkheden gaan samen en je kunt niet bevriend zijn met iedereen. Gelukkig kun je je vrienden kiezen. Met collega’s is dat een stuk lastiger, dat is net als familie: die krijg je en daar heb je het mee te doen. Ik heb collega’s gehad waarvan ik erg blij was dat ze een andere baan kregen en collega’s waar ik met pijn in mijn hart afscheid genomen heb. Grote kans dat deze gevoelens wederzijds waren. Je kunt niet met iedereen een even grote klik hebben, maar het draait in mijn ogen vooral om respect voor elkaar. Oog hebben voor elkaar, niemand bewust buitensluiten. Behandel anderen zoals je zelf graag behandeld wil worden. Of het nu een collega, een vriend of een buurman is en of je die persoon nu aardig vindt of niet.
Sommige dingen moeten gezegd worden, maar je kunt op verschillende manieren duidelijk maken wat je bedoelt. Als ik een saai, waardeloos stukje schrijf hoop ik dat iemand zegt dat het echt helemaal nergens op slaat, maar het liefst wel zonder mij persoonlijk de grond in te boren of nooit meer mijn stukjes te lezen.
Ik heb niet de illusie dat ik met dit schrijfsel over pesten ook maar enigszins bijdraag aan het stoppen ervan. Het zou al mooi zijn als één iemand, met dit schrijfsel in het achterhoofd, besluit een negatieve reactie (fysiek of online) op iemand nét even anders te formuleren waardoor de boodschap wel overkomt, maar zonder de ander pijn te doen. Want zeg nou zelf: niemand wil “de pester” zijn, of wel?
Fijne dag nog!
Liefs, Kaat
#kaatschrijft
Meer lezen over pesten?
https://www.stoppestennu.nl/
https://www.pestweb.nl/
https://kieskleurtegenpesten.be/