Heel lang geleden, toen ik me ging aanmelden voor mijn hbo-opleiding, kreeg ik een brief met daarin alle informatie over de documenten die ik moest opsturen om me te kunnen aanmelden en in te schrijven. Ik weet nog dat ik die brief helemaal uitploos en alle documenten in orde maakte. Voordat ik de envelop -uiteraard ruim op tijd want je wist het nooit met die post- op de brievenbus deed liet ik mijn moeder de hele handel controleren. Enige tijd na het opsturen kreeg ik een brief dat alles verwerkt was en dat ik alleen m’n diploma nog moest opsturen om ingeschreven worden.
Hoe anders gaat het nu! Ik werk op de studentenadministratie bij een universiteit en uiteraard is het aanmeldproces online. In het meest ideale geval melden studenten zich ruim op tijd aan en uploaden ze meteen alle benodigde documenten in het studentenportaal. Vaak gaat het anders. Aankomende studenten melden zich aan zonder documenten, met een paar documenten of met verkeerde documenten. Lang leve de elektronische snelweg, waarlangs wij verschillende berichten sturen met aanwijzingen over welke documenten we nog nodig hebben, aan welke voorwaarden die documenten moeten voldoen en voor wanneer we ze moeten hebben. Hoe duidelijk we ook zijn, er is altijd een groep studenten die het niet begrijpt en nog extra uitleg nodig heeft.
Vlak voor een deadline neemt het aantal aanmeldingen flink toe. Zeker vlak voor de deadline voor studies met selectie, zoals geneeskunde, stromen de aanmeldingen binnen. Ieder jaar zijn er wel één of twee studenten die ons met een enorm dramatisch verhaal proberen te overtuigen dat zij er echt niks aan konden doen dat ze de deadline gemist hebben en waarom wij dus een uitzondering moeten maken voor hun zeer speciale situatie. Helaas kunnen we dit soort smeekbedes bijna nooit honoreren. Internetstoring? Tsja, dan moet je je niet een paar uur voor de deadline pas aanmelden. Laptop gecrasht? Als je je echt had willen aanmelden had je dat al veel eerder kunnen doen, te laat is gewoon te laat. Tijdig aanmelden resulteert in gemotiveerde studenten, is de insteek van de wetgever. Soms loopt een klacht over de deadline zelfs uit op een formeel bezwaar. Studenten hebben geen idee dat een bezwaar een juridische procedure omvat met officieel bewijs, een zitting en dergelijke. Meestal een hoop gedoe waar niemand op zit te wachten, de student nog het minst.
Het lijkt wel of de pubers van nu steeds makkelijker worden en vinden dat zijzelf het centrum van het universum zijn waar alle andere individuen rekening mee moeten houden. Maar zo werkt het natuurlijk niet, je bent zelf verantwoordelijk voor je eigen leven. Toch vind ik hun denkwijze niet altijd verkeerd. Ik ben geneigd om mijn werk vaak heel belangrijk te maken, terwijl zij het leven naast het werk minstens zo belangrijk vinden. Daar hebben ze een punt. Als je leuk werk hebt is dat heel fijn (want je moet je hele leven werken) en je mag best een keer wat harder lopen of wat extra’s doen, maar we werken om te leven en niet andersom.
We kunnen dus nog wat van elkaar leren, die jongeren en wij. Binnenkort zal ik eens kijken hoeveel verlof ik nog heb dit jaar en of ik nog wat kan inplannen. Maar wel eerst even kijken of het uitkomt op het werk! 😉
Liefs, Kaat
Foto: Pexels by Kelly